Een Nieuwe Sport: Flip-Jū-Spo !

PERSBERICHT: Flip-Jū-Spo

Jawel! En nou niet meteen doen alsof die naam belachelijk is: alle sporten hebben ooit een naam gekregen, en daar hebben altijd mensen éérst aan moeten wennen. Dus, zeg het eens een keer of tien hardop, en je zult zien dat het al een stuk leuker in de oren klinkt! En dáár gaat het toch om? LEUK moet het zijn!!

Ik zie de dikke grijns al verschijnen bij de regelmatige lezer van dit blogje... hij of zij wéét wel wat er nu gaat komen. Maar wie weet, misschien verschalken we een nieuwe bezoeker nog wel en kunnen iemand tot nadenken zetten uit de nieuwe judo sport... so, hang on in there !

Flip-Jū-Spo Is dé ideale oplossing voor het moderne wedstrijd-judo dat inmiddels nergens meer op lijkt, waar niet naar te kijken valt zonder dat je schoenen beginnen te knellen en je zakdoek nat wordt.

Flip-Jū-Spo is een KIJKSPORT. Jawel. Dat kun je zien aan het eerste deel van de naam. En als je nou dacht dat "Flip" kwam van het omrollen van de tegenstander vanuit de "turtle"-houding, dan zit je fout. Je moet wel even ómdenken hé. Dat oude wedstrijd-judo, dat werkt immers niet, dus we denken nú Flip-Jū-Spo. En daar staat het "Flip" als afkorting van het fenomeen "Flipperkast". Jawel. Want de flipperkast is hét machien bij uitstek dat al decennia lang zich vervelende kroeg-hangers bezig houdt! En als het werkt voor kroeg-hangers, dan moet het toch óók werken voor gi-hangers? Zeg nou zelf!
En je had natuurlijk zélf al lang bedacht, dat de "Spo" uit Flip-Jū-Spo moest staan voor "Sport". Ja toch?

Fout! Die "Spo" is ook weer een afkorting, maar nu van "Spot". Je weet wel. Iets een beetje belachelijk maken. Want dát is het huidige wedstrijd judo toch ook wel. Als het goed is, heb je die naam inmiddels al een keer of 10 geoefend, en klinkt het nu héél bekend en familiair in de oren. Het rolt als het ware zó uit je mond: "Flip-Jū-Spo". Alsof je het al jáááren beoefent! Maar nu even genoeg over de nieuwe naam. Laten we het hebben over de inhoud.

Dát moeten we vooral kort houden! Want als we het IJF zo ver willen krijgen dat ze Flip-Jū-Spo als nieuwe sport gaan om-armen, dan moet het voorál even nergens over gaan!
Dáár hebben ze bij het IJF een hekel aan. Aan inhoud. Dat moet wég. Het moet flitsend! Toch? En géén moeilijk gezeur over inhoud. Stel je voor. Maar dát komt goed uit, want inderdaad, ook Flip-Jū-Spo gaat helemaal nergens over! Komt dat niet mooi uit? Ja.... hier is goed over nagedacht!

Nou moet ik wél een deel van de credits geven aan de sporten Tae-Kwon-Do en Schermen trouwens. Enkele elementen uit het Geweldige Flip-Jū-Spo plopten maar zo in mijn brein omhoog tijdens het kijken naar deze grootse krijgskunsten met pantserpakken, sensoren en flitsende lampjes. Maar goed. Verder nu.

Flip-Jū-Spo is een sport waar het geen barst meer uitmaakt wat voor kleur gi je draagt. Dus als sporter ben je mooi meteen af van al dat gedram over je blauwe pak. Nee, bij Flip-Jū-Spo draag je een fel oranje sensor pak. Met lampjes erop. Zodat de kijker precies kan zien waar er gescoord wordt. Sensoren meten de worpkracht, zodat het lampje pas bij een bepaalde worpkracht gaat flitsen alsof het onweer is. Dán heb je dus pas een Ippon. Ach, wat moeten we ook met die oude kreten. Bovendien, we zitten hier niet in Japan. En trouwens, in London presteerden de Japanners óók weinig, dus weg met die Japanse benamingen. In Flip-Jū-Spo kan het gewoon in het Hollands! Een punt dus. Dus: flipper A gooit met een bepaalde kracht flipper B, en als dan het lampje op de rug van flipper B gaat flitsen, dan heeft flipper A een Punt. Ja had je niet gedacht hé? Dat iets zó simpel kan zijn!

Natuurlijk kun je niet van de toeschouwers verwachten dat die álles zien! Ik bedoel, je moet ook wel eens een chippie pakken uit de toet, of je blikje Cola leegslurpen. Of je zit nét even iets te sms-en. Dat kán allemaal natuurlijk. Nou, dáár heeft  Flip-Jū-Spo rekening mee gehouden, want naast het flitsende lampje begint tevens een sirene te loeien. Hoeft niemand meer iets te missen! Handig, hé? Ik lijk Anton Geesink wel die vond immers die mooie gekleurde pakken uit.

Ik weet het: ik zou het hier makkelijk bij kunnen laten. Flip-Jū-Spo is zó al sport genoeg! Maar ik ga nog een stapje verder. Want de moderne kijker is bijna nét zo verwend als de moderne sporter. Dus we knopen er nog een stukje spel bij áán. Het is in Flip-Jū-Spo namelijk zó, dat je je punten wel kunt hebben, maar je moet ze óók nog "verzilveren". Dat doe je door je voet bovenop de buik van de andere Flipper te zetten, bovenop de "Loser-Sensor" dus. En als dát lampje begint te flitsen, worden alle punten verzilverd en is de wedstrijd gewonnen. Mooi toch?

Natuurlijk moeten er ook GRADEN komen, want anders hebben de bobo's in de sport niets om mee te marchanderen en kan er géén politiek bedreven worden. Ehh vriendjespolitiek bedoel ik. En natuurlijk kan iedere bobo ook weer zijn boek schrijven. Over hoe lang geleden verloren gewaande Flip-Jū-Spo technieken weer her-ontdekt zijn, en voor het nageslacht bewaard zijn gebleven. Of over hoe de bobo tijdens zijn omzwervingen in Verweggistan op het spoor kwam van de oude Flip-Jū-Spo Ryu waarvan men dacht dat die al láng verdwenen was. En dat toen bleek dat men het vroeger allemaal héél anders deed. En dat er dus een BETERE (want oude) Flip-Jū-Spo variant bestaat! Misschien wel een leuke norm voor de 1e Dan in Flip-Jū-Spo?