De rookwolken trekken op

Nu de rook optrekt....

Nu de rookwolken van London 2012 op judo-vlak een beetje zijn opgetrokken, en we ons achteraf tóch verheugen met de binnengehaalde bronzen medailles, zijn een aantal dingen ondertussen wél duidelijk geworden.

Van der Geest heeft te weinig geld! Het moet béter, het moet professioneler, het moet vooral meer geld kosten! Judo moet méér opleveren dan nu. We moeten dóór voor goud!
We moeten leren hoe we nog meer moeten shido-ën in plaats van judo-ën (alhoewel het regelmatig toch zéér aardig lukte het judo achterwege te laten), we moeten high-performance centers van de grond trekken en houden waar we spelregels kunnen analyseren en tot ons voordeel leren gebruiken, noem maar op.
En dát kost nou eenmaal geld, zoals Van der Geest met stelligheid brengt. Want we willen toch zeker niet onderdoen voor andere naties? Nou dan. Kom op dan met je geld. Want die bronzen medailles waren natuurlijk niet genoeg. We moeten GOUD. En zó vraagt Rupsje-Nooit-Genoeg in Judogi weer om extra geld. Alsof er al niet genoeg geld in die verrekte judo topsport gestoken wordt dat véél beter terecht zou zijn bij de judo clubs in de provincie en stad! Maar ja, dát zal Van der Geest niet boeien. Als hij maar geld heeft voor zijn hobby is het immers ok. De rest zoekt het maar uit. Dat is niet ZIJN zorg! Leerden wij vroeger niet, dat judo uiteindelijk tot doel moet hebben het bereiken van een betere samenleving? En dus willen wij liever geld in de topsport, dan geld naar de Voedselbank? Aan Van der Geest lijkt de crisis volstrekt voorbij te zijn gegaan.

Ook is pijnlijk duidelijk geworden, dat het judo iets geheel ANDERS is geworden door al dat spelregel-gemanipuleer van de laatste jaren. Het is allemaal zó veranderd, dat zelfs de Japanners het niet meer met hun fabelachtige techniek alléén afkunnen. Sterker nog, ze ondermijnen het eigen judo principe door te verliezen van de "sterkere Europeaan". En ja, dan begrijp ik de Oost Europeaan en Rus daar ook even onder.
Was het ooit niet zo, dat judo het stempel had van "techniek boven kracht"? Wat is daarvan terechtgekomen? Hebben we gewoon simpelweg die techniek niet meer? Of zou Awazu Sensei of Kimura Sensei in zijn goeie jaren óók hebben verloren van een Russische Worstel Judoka? Ik ken die Sensei persoonlijk niet, maar ik ken wél Hirano Tokio Sensei enigszins, en ik zou persoonlijk mijn traktement er met het grootste gemak op inzetten dat bij een potje randori zonder de nieuwe IJF spelregels er van die Worstel Judoka maar bitter weinig was overgebleven. Vermoedelijk zou hij al jammerend proberen uit de dojo te kruipen na een half uurtje. Toch presteren we dat niet meer. Zelfs de Japanners niet. Zijn de Hirano's op?

"Deskundigen" zoeken de oorzaak vooral in de zware trainingsinspanning die het Japanse team voorafgaand aan de Olympische Spelen heeft moeten doormaken. Dát zou de reden zijn. Men was uitgeput.
Absurde redenatie, want dan vergeet men vermoedelijk de trainingsarbeid die diezelfde judoka vroeger in de Busen moesten doormaken. Alsof die toen "traininkjes van niks" deden die verbleken bij wat de heren en dames nú doen! Ik dácht het even niet! Die mensen ademden en bloedden judo. Ze aten het, en scheidden het uit. Niks anders dan judo. Full time. En néé, full time was daar niet van 8 tot 5, maar 24x7! Oorzaak Zware Trainingsarbeid = Onzin dus.

Duidelijk is geworden, dat judo nu een spel is waarvan je vooral (net als bij ieder ander spel) de spelregels goed moet kennen. Om ze daarna te kunnen manipuleren. Je judot niet langer tegen een tegenstander, maar tegen een spelregelboek. Judges langs de tatami hebben geen barst verstand meer van judo (als ze dat ooit al hadden) maar letten nauwgezet op het naleven van de spelregels. Soms zie je dan ook langs de mat verbijsterende communicatie tussen tafel (waar de spelregel-machthebbers van de match gezeten zijn) en de refs op de tatami: "Ja mijnheer. Nee mijnheer. Neem mij niet kwalijk mijnheer dat ik uw visie niet heb geroken mijnheer. Natuurlijk mijnheer, ik zwaai dat punt onmiddellijk weer weg mijnheer. Waar was ik met mijn gedachten, mijnheer. Ik kus uw schoenen, mijnheer."

De Japanners wéten dat wel, maar zij zitten in een spagaat tussen het traditionele judo (waarvan zij zelf ook steeds verder verwijderd raken zónder onze Europese inmenging overigens!) en het moderne wedstrijd judo. De beiden zijn reusachtig verschillend. Tel daarbij op, dat de doorsnee Japanse wedstrijdjudoka tegenwoordig ENORM geïmponeerd lijkt door de Westerse Worstel Judoka, en daar heb je je winst.

Wat de Japanners eraan moeten doen is aan hen. Maar ik weet wél wat IK zou doen als IK de judo macht had in Japan. Ik zou mij omdraaien, en eens heftig in conclaaf gaan met een paar old-school top-judoka en vervolgens lekker gaan judoën en de IJF spelregel zooi de zooi laten. Die hele IJF is net een stel amateurs die je een zak met explosieven in de hand drukt. Die blazen zichzelf toch wel op. Het judo op déze manier is toch geen lang leven beschoren. Beter is het, om zelf te werken aan een kwaliteits judo die nog educatieve voordelen brengt zoals het ooit bedacht is. Zoals schooljudo van Ruben Houkes bijvoorbeeld. Introduceer judo op scholen, maak mensen er weer warm voor. Benader vooral ouders en leg dingen uit. Dat is universeel. Dat geldt voor Nederland net zoals voor Japan. Ouders moeten er het nut van inzien, en dan worden juist zij de motivator voor een nieuwe generatie judoka!