donderdag 23 oktober 2014

JBN Bestuur: hondje aan de leiband van de verkeerde baas

Hoe visieloze onmacht resulteert in het volgen van de verkeerde baas

Iedereen buitelt over elkaar héén de laatste weken in reactie op de Open Brief van Cor van der Geest. Er heerst woede in judo land. Is dat zo raar?

Nee, natuurlijk niet. Ons bent Hollanders. Wij wensen niet als hersenloze schapen voortgedreven te worden door herders die al héél lang de weg kwijt zijn. Want de Nederlandse judoka zijn dan misschien véél, maar géén hersenloze schapen! Als je ons dwars zit, en niet openstaat voor Overleg, kun je de wind van voren krijgen. En op dit moment waait bij de JBN bestuurders bij wijze van spreken het toupetje van het kalende hoofd!


Het JBN bestuur is al jaren COMPLEET de weg kwijt. En niemand die het ziet kennelijk. We laten ze maar dóórdoen. De JBN bestuurderen lopen aan de leiband van NOC*NSF en daarmee volstrekt aan de leiband van het verkeerde baasje. 

Een goed bestuurder loopt slechts aan één leiband: die van zijn achterban: de JBN leden.

Zo moeilijk is het allemaal niet. NOC*NSF kan wel zovéél willen. Als dat niet de gewenste weg van de leden is, dan is het de taak van het JBN bestuur om tot het uiterste op de bres te staan voor de zaak van haar leden, en alle mogelijke diplomatie uit de kast te trekken om tot het gewenste resultaat te komen. Op basis van wat haar leden wensen. Niet de NOC*NSF. 

Het probleem is, dat de JBN bestuurders al járen niet eens meer lijken te weten wat haar leden willen.
Géén goed overleg, maar bestuursdwang. In plaats van een door de leden gedragen Visie is Geld leidend geworden, net zoals op zoveel plekken in de samenleving tegenwoordig het geval is. En net zoals op die andere plekken leidt die financiële motivatie tot compleet uit het oog verliezen van de werkelijke belangen en tot vernietiging van waardevolle zaken die met moeite en liefde door anderen werden opgebouwd.

Meneer Eland in reactie op het blog van collega blogger Mitesco zag het naar mijn idee helemaal goed: de JBN laat zich sturen op een handjevol wedstrijd judoka's die samen de topsport vormen.
Men vergeet daarbij waarvoor JBN eigenlijk in het leven is geroepen. De brede achterban die samen elk jaar weer de contributie opbrengt blijft met bijna lege handen achter. Grote delen van het budget gaan naar de eigen organisatie van de JBN, en naar de topsport. Ik zou iedereen willen adviseren eens door de begroting van JBN te bladeren en eens wat cijfertjes op een papiertje te schrijven. Dat wordt schrikken! Maar niemand schijnt dat te doen.... en zo zeurt men elk jaar over financiële problemen, maar in plaats daarvan zou men beter iets doen aan de oorzaak. En die oorzaak ligt simpelweg in het jaarlijks teruglopende ledenaantal.

De reden daarvoor is duidelijk. Leden zijn het beu. Dat politieke gemanipuleer door bestuurders die helemaal geen "feeling" met het judo hebben, niet met de leden overleggen noch met haar eigen employees (zie van der Geest's open brief, of kijk naar het Sonnemans debacle). Wie snapt nog waarom men eigenlijk lid is van de JBN?

Men zou de breedtesport moeten promoten. En niet de zuur verdiende bonds-centjes uitgeven aan de eigen burelen en de topsport. De breedtesport. Dáár zit de toekomst. Bij de clubs in het land waar men in armoede de eindjes aan elkaar moet knopen. En dáár zie je de JBN niet. Te min??

De JBN is een harde, ijskoude, op geld jagende en sturende, politiek gedreven instelling.

Er is niet alleen geen "goede" band met de achterban, er is helemáál geen band met de achterban meer. De JBN is voor velen een "noodzakelijk kwaad" geworden, en niet de bond die voor zijn leden opkomt en zorgt. Sterker nog, de JBN ligt dwars, verbruikt onze middelen en dwingt ons in een richting waarin niemand wil gaan.

Het lijkt erop, dat dit jaren zo heeft kunnen doorgaan omdat de clubs in het judo allemaal een grote autonomie hebben in hun dagelijks bestaan. Zo af en toe stoot men zich aan de JBN, maar al heel lang is men gewend om er in ieder geval niets "aan te hebben". 
Men neemt er afstand van, en voelt zich niet meer betrokken. En dat leidt tot het gevolg dat men niet de moeite neemt er iets aan te doen. Bijvoorbeeld door het bestuur eruit te schoppen en grote schoonmaak te houden binnen de bond. Ik zou zeggen, pak eens een paar goeie bestuurders bij elkaar en formuleer in overleg met de achterban een stuk beleid zoals de achterban dat zou willen. En ga op basis van DAT stuk eens praten met NOC*NSF. Wij zijn er als judoka niet om de begroting  van NOC*NSF op te vullen door het product CTO te financieren. Integendeel, ZIJ zijn er om een deel van ONZE sport te financieren. 

Het lijkt mij, dat het huidige JBN bestuur (én de directie die zo onethisch omspringt met hun td's) hun mandaat volstrekt verspeeld zijn. Daar is niets meer van over. Dat men nog steeds niet uit eigen beweging is opgestapt is tekenend voor deze lieden: men begrijpt er niets van, wil het niet begrijpen, en wordt kennelijk niet gehinderd door enig moreel besef richting de eigen verantwoordelijkheid naar de achterban.


Achterban? Wat? Bedoel je die dudes die onze geldkist vullen?


Geen opmerkingen:

Een reactie posten