Niets is beter voor de ontwikkeling van ons judo dan club-judo. De "club" als onbaatzuchtige vereniging van gelijkgestemden. Mensen die allemaal graag bezig zijn met judo: ik ben ermee opgegroeid. Jawel.
Uw schrijver komt rechtstreeks voort uit het Club Judo. En práchtig dat het was.... daar bewaar ik de beste herinneringen aan.
Maar club-judo is een moeilijke zaak. Dat begrepen bestuurders vroeger. De clubbesturen van vroeger lieten judotechnische zaken met liefde over aan de Sensei. De Sensei hadden de leiding over alles wat met judo te maken had. De voorzitter, penningmeester, secretaris en bestuursleden keken wel uit om zich daarmee te bemoeien. Zij gingen over het beleid met betrekking tot de zaal, gemeente subsidies, ledenlijsten noem maar op.
In de jaren 60 en 70 was er een goed contact tussen bestuurderen en Sensei. Ieder wist waar zijn taak begon, en waar deze ophield. Dat was een goede zaak, en als leerling was het je ook altijd helemaal duidelijk waar je moest zijn voor een bepaald iets: bij de club, of bij Sensei.
Tegenwoordig zijn veel zaken anders geworden. Clubjudo werd vroeger gezien als het educatieve middel wat het was, en de clubbestuurders voelden zich daar prima in thuis. Het was een doel dat zij niet alleen erkenden, maar ook hérkenden. Dáárvoor waren zij immers "club-bestuurder". En niet zelden zorgde zo'n club ook voor allerlei andere cursussen op creatief vlak, boden gezellige bijeenkomsten voor ouderen of jongeren. Dit soort clubs hadden professionele leiders in huis, en werden niet zelden gesubsidieerd door gemeenten vanwege de sociale doelstellingen en functies.
Dát, beste lezers, dát zijn we KWIJT.
Is het de tijdsgeest, waarin clubwerk en welzijn niet meer als functie van de Overheid gezien worden, ligt het aan de bezuinigingsdrift waarin met gemak ten faveure van de begroting de maatschappij wordt uitgekleed tot op het kale bot? Wie het weet mag het zeggen. Maar wat we inmiddels nog over hebben zijn 2 groepen: de commerciële sportinstituten en de verenigingen. Beide bieden niet langer wat het club-judo vroeger bood.
De commerciële sportinstituten niet, omdat die uiteindelijk niet al te veel belangstelling meer hebben voor de educatieve functie van het judo. Zij gaan immers voor de winst. De schoorsteen moet roken, en dat brengt toch een fundamenteel andere instelling met zich mee. Het leidt de beslissingen vanuit andere gedachten dan het judo.
De sportverenigingen van tegenwoordig kampen met een heel ánder probleem. De "versporttificatie" van het judo en de teloorgang van het oude clubwerk hebben geleid tot een verenigingsvorm waarbij de judo instructeur een ander is dan de bestuurder. De voorzitter bepaalt beleid, en niet zelden stapt hij daarbij gemakkelijk op het gebied van de vroegere "Sensei". Voor hem niet vreemd: dat doet hij bij voetbal immers óók?
En zo hebben we een verenigingsstructuur gekregen waar goedbedoelende mensen hun kostbare vrije tijd stoppen in een bezigheid waarvan ze meestal geen flauw benul hebben. Met alle gevolgen van dien. Judo leraren die niet langer een rol als Sensei meer spelen, maar "instructie geven" in een sport die toevallig "judo" heet. En die beide verarmingen werken erg beroerd op elkaar in, en maken het eindresultaat steeds beroerder.
Als je het mij vraagt is het tijd voor dit soort verenigingen om met zijn allen eens om de tafel te gaan zitten, en een duidelijke "scheiding van machten" af te gaan spreken. Het bestuur doet zijn ding, en de leraar wordt weer Sensei. Om dat te bereiken moeten alle partijen begrijpen waarom het gaat, en wat er op het spel staat. De instructeur moet over zijn eigen trots héén stappen, en wellicht zorgen voor een eigen "fall back" in de vorm van een ervaren en geroutineerde Sensei die voor rugdekking kan zorgen als het gaat om judotechnische zaken.
We moeten roeien met de riemen die we hebben, maar we hoeven er elkaar niet mee om de oren te slaan, en we zouden moeten bekijken op welke manier dit het best kan gebeuren. Zodat we straks nog judo hébben, en niet alleen maar een sport waarvan niemand meer weet wat het ook al weer precies was.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten