zaterdag 18 augustus 2012

Van der Geest vertrekt. Blij?

Zoals het judo ons leert, past ons Respect voor de medemens, en dat moet eigenlijk voorkómen dat wij al te hard juichen om het vertrek van iemand die veel tijd in het judo geïnvesteerd heeft. Zij het niet om judo als educatief systeem te dienen maar om medailles voor de Natie veilig te stellen. Brood en Spelen hebben immers óók een functie in het sociaal bestel. Nee, nét als bij een overwinning in het judo denk ik persoonlijk niet, dat het ons past om nu zoals Teddy Riner een vreugde dansje te gaan doen.

Natuurlijk is het mooi dat Nederland Judoland weer een nieuwe impuls kan krijgen. Er is niets mis met verjonging. Maar iemand van 67 die hoe-dan-ook veel tijd in de sport heeft gestoken verdient het op zijn minst om op waardige wijze afscheid te nemen, en de waarderende woorden van Jos Hell van JBN zijn dan ook terecht. Terecht vanwege de aard van het event ter gelegenheid waarvan zij werden gesproken let wel.

Hetgeen mij akelig dicht bij het moment brengt waarop je een waslijst met zaken gaat opnoemen die niet zo goed verlopen zijn als had gekund onder regie van Van der Geest, doch, gezien de eerste twee alinea's pas ik daar nu even voor. Sore made Van der Geest!

Wij moeten oppassen om telkens maar weer de schuld voor het falen van iets (wat dan ook) op één toevallig gemakkelijk aanwijsbaar persoon te schuiven.

Dát is natuurlijk niet de realiteit. Want Van der Geest kan dan aan de rand van de tatami wel een geweldig grote muil opzetten, hij is niet de enig schuldige aan het jongstleden judo-debacle op de Olympische Spelen in London, nee sterker nog, aan de status quo van het wedstrijd-judo in het algemeen in Nederland. De één in meerdere, de ander in mindere mate hebben wij daar immers allen schuld aan! En dan werkt het weliswaar als een mooie katalysator om nu De Vreugdedans rond het vertrek van Van der Geest te doen, maar dat bevrijdt ons écht niet van "de eigen schuld" die wij hier te dragen hebben. Al werkt het zó wél natuurlijk. Nederlands Elftal presteert niet op de EK: hoppa, dát is de fout van de trainer, eruit met die vent, en dág mijnheer Van Marwijk. Vergeten is op slag de prestaties die tot vóór het EK geleverd werden met als Kroon op het werk een vice-wereldkampioenschap. Alsof het niets is!

Dat zijn vervelende trekjes van ons mensen. Daar moeten we eens mee ophouden. Niks vreugdedansje. Zakelijk blijven. Bedank de man voor wat hij al dan niet heeft gedaan (daar zal toch altijd iedereen verschillend over blijven denken) en neem respectvol en waardig afscheid van zo iemand onder enig besef van de eigen rol en verantwoordelijkheid. Is dát niet wat het judo ons te leren heeft?

Kijk, de komst van Van Gaal is ook weer iets waar je ambivalent in kunt staan. Persoonlijk is Van Gaal mijn all-time-favorite, maar of hij op deze leeftijd nog wat nieuws te brengen heeft? Ik denk eerder dat het lijstje van beschikbare trainers voor de rol van bondscoach zo langzamerhand akelig kort werd. En  dat lijstje is vast niet het lijstje dat jij in elkaar zou zetten. Want niet iedereen is politiek bij de KNVB even wenselijk.
Goh, waar kennen we dat toch van in ons judo? Hmmm.

Feitelijk is het overal hetzelfde. Politiek gaat voor Sportbelang. Vriendjespolitiek komt ná Politiek op een mooie tweede plaats. Publieke Opinie op de vierde, want de wil van de Hoofdsponsor zit daar nog vóór.

En daarmee wil ik deze post graag besluiten. Want wie ook de opvolger van Van der Geest gaat worden: topsport gaat niet zonder geld, en er zal voldoende funding moeten zijn om de plannen uit te werken. Dát staat als een paal boven water. Vraag is, wat "voldoende" is, en of die "plannen" (is er wel een méér-jaren strategie plan binnen Nederlands judo??) wel zo zwaar op funding moeten leunen.

Hoe het ook zij, in ieder geval hoop ik dat de nieuwe coach het judo weer centraal zal stellen. En niet vanaf de rand van de mat zal gaan schreeuwen: "Er om héén circelen, er om héén circelen" (gehoord op de OS dit jaar) om zodoende de resterende tijd weg te laten tikken op de klok terwijl de tegenstander zo weinig mogelijk kans op judo wordt geboden. Nee. Ik hoop, dat er weer een coach komt die judo centraal stelt. Die judoka een kans geeft om te schitteren die daarvoor ook werkelijk willen gaan, en die er een broertje-dood aan hebben om met 3 shido op zijn of haar naam naar huis te fietsen. Dát hoop ik!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten